آیه الّا الَّذينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ أَنَا التَّوّابُ الرَّحيمُ [160]
مگر كسانى كه توبه كردند و [اعمال بد خود را] جبران نمودند و [آنچه را كتمان كرده‌بودند، ] بيان كردند؛ من توبه‌ي آنها را مى پذيرم؛كه من توبه‌پذيرو مهربانم.
العسکری (علیه السلام)- الا الَّذِینَ تابُوا مِنْ کِتْمَانِهِمْ وَ أَصْلَحُوا مَا کَانُوا أَفْسَدُوهُ بِسُوءِ التَّأْوِیلِ فَجَحَدُوا بِهِ فَضْلَ الْفَاضِلِ وَ اسْتِحْقَاقَ الْمُحِقِّ وَ بَیَّنُوا مَا ذَکَرَهُ اللَّهُ مِنْ نَعْتِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ صِفَتِهِ وَ مِنْ ذِکْرِ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ حِلْیَتِهِ وَ مَا ذَکَرَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَأُولئِکَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ أَقْبَلُ تَوْبَتَهُمْ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ.
امام عسکری (علیه السلام) إِلَّا الَّذینَ تابُوا مگر کسانی که از پنهان‌کاریشان توبه کردند. وَ أَصْلَحُوا؛ آنچه را که با تفسیر سوء خرابش کردند و به‌واسطه‌ی آن برتریِ برتر و شایستگی صاحب حق را انکار کردند. وَ بَیَّنُوا؛ آنچه را که خداوند از خصلت‌ها و صفات نیکوی محمّد (و علی (علیه السلام) ذکر کرده‌بود و فرمایشات رسول‌خدا (که درباره‌ی او [بیان نموده بود]؛ و به ایشان رو می‌کنم: أَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَ أَنَا التَّوّابُ الرَّحیمُ.