آیه وَ الَّذينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ [39]
و كسانى كه كافر شدند، و آيات ما را تكذيب‌كردند اهل دوزخند؛ و جاودانه در آن خواهندبود.
العسکری (علیه السلام)- کَذَّبُوا بِآیاتِنا الدَّالَّاتِ عَلَی صِدْقِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عَلَی مَا جَاءَ بِهِ مِنْ أَخْبَارِ الْقُرُونِ السَّالِفَهًِْ وَ عَلَی مَا أَدَّاهُ إِلَی عِبَادِ اللَّهِ مِنْ ذِکْرِ تَفْضِیلِهِ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ (علیهم السلام) خَیْرِ الْفَاضِلِینَ وَ الْفَاضِلَاتِ بَعْدَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) سَیِّدِ الْبَرِیَّاتِ أُولئِکَ الدَّافِعُونَ لِصِدْقِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) فِی أَنْبَائِهِ وَ الْمُکَذِّبُونَ لَهُ فِی تَصْدِیقِهِ لِأَوْلِیَائِهِ عَلِیٍّ (علیه السلام) سَیِّدِ الْأَوْصِیَاءِ وَ الْمُنْتَجَبِینَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ.
امام عسکری (علیه السلام) [منظور از «آیات» در عبارت وَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا نشانه‌های هدایت‌کننده‌ای است که بر راستگویی محمّد (در خبرهایی که از قرن‌های پیشین آورده نشان دارد و بر درستی آنچه که درباره‌ی علی (علیه السلام) و خاندان پاکش برای بندگان خدا بیان نموده و ایشان را برتری بخشید. دلالت می‌کند. آنان که پس از محمّد (سرور تمامی آفریدگان بوده و زن و مردشان برترین ارجمندان هستند. مصادیق این آیه، کسانی هستند که راستگویی محمّد (را در خبرهایی که آورده انکار می‌کنند و درستی او را در گماشتن اولیاء خود، یعنی علی (علیه السلام) سرور همه‌ی اوصیا و دیگر بزرگ‌زادگان خاندان پاکش بر مردم نپذیرفته و او را در این‌باره تکذیب می‌کنند.
الباقر (علیه السلام)- کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کُلِّهَا فِی بَطْنِ الْقُرْآنِ أَنْ کَذَّبُوا بِالْأَوْصِیَاءِ کُلِّهِم.
امام باقر (علیه السلام) تمام آیات ما را که درون قرآن است، تکذیب‌کردند؛ بدین معنی است که تمام اوصیاء ما را انکار کردند.
الکاظم (علیه السلام)- لَا یُخَلِّدُ اللَّهُ فِی النَّارِ إِلَّا أَهْلَ الْکُفْرِ وَ الْجُحُودِ وَ أَهْلَ الضَّلَالِ وَ الشِّرْک.
امام کاظم (علیه السلام) خدا کسی را در آتش دوزخ مخلّد و جاوید نمی‌کند مگر کسانی‌که اهل کفر، جحود، ضلالت و شرک باشند.