آیه يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ اشْكُرُوا لِلهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ [172]
اى كسانى‌كه ايمان آورده‌ايد! از روزى‌ها‌ى پاكيزه‌اى كه به شما داده‌ايم، بخوريد و شكر خدا را به جا آوريد؛ اگر او را پرستش مى‌كنيد.
العسکری (علیه السلام)- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا بِتَوْحِیدِ اللَّهِ وَ نُبُوَّهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) رَسُولِ اللَّهِ وَ بِإِمَامَهًِْ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَلِیِّ اللَّهِ.
امام عسکری (علیه السلام) ای کسانی‌که به یکتایی خدا و نبوّت رسول‌خدا (و امامت علی (علیه السلام)، ایمان آورده‌اید.
امیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَنَّ الرَّبِیعَ بْنَ زِیَادٍ الْحَارِثِیَّ قَالَ: یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام)! أَ لَا أَشْکُو إِلَیْکَ عَاصِمَ‌بْنَ‌زِیَادٍ أَخِی؟ قَالَ: مَا لَهُ؟ قَالَ: لَبِسَ الْعَبَاءَ وَ تَرَکَ الْمُلَاءَ وَ غَمَّ أَهْلَهُ وَ حَزَنَ وُلْدَهُ .فَقَالَ (علیه السلام): ادْعُوا لِی عَاصِماً. فَلَمَّا أَتَاهُ عَبَسَ فِی وَجْهِهِ وَ قَالَ: وَیْحَکَ یَا عَاصِمُ! أَ تَرَی اللَّهَ أَبَاحَ لَکَ اللَّذَّاتِ وَ هُوَ یَکْرَهُ مَا أَخَذْتَ مِنْهَا لَأَنْتَ أَهْوَنُ عَلَی اللَّهِ مِنْ ذَلِک ... إِنَّ اللَّهَ خَاطَبَ الْمُؤْمِنِینَ بِمَا خَاطَبَ بِهِ الْمُرْسَلِینَ فَقَالَ: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ.
امام علی (علیه السلام) ربیع‌بن‌زیاد حارثی عرض کرد: «ای امیرالمؤمنین (علیه السلام)! شکایت برادرم، عاصم‌بن‌زیاد را به تو می‌نمایم». امام (علیه السلام) فرمود: «او را چه شده است»؟ عرض کرد: «لباس درشت بر تن کرده و جامه‌های نرم را بیرون آورده (زاهد و دنیا گریز) و زن و فرزندانش را در غم و اندوه گذاشته است». علی (علیه السلام) فرمود تا عاصم را حاضر کنند. هنگامی‌که نزد آن جناب رسید، علی (علیه السلام) در مقابل او چهره درهم کشیده و فرمود: «ای عاصم! خیال می‌کنی که خداوند لذت‌ها را برایت مباح کرده ولی تو از استفاده‌ی آن‌ها کراهت داری؟ [حکم] تو در برابر خدا پست و پایین است ... خدا مؤمنین را همچون پیامبران خطاب قرار داده و فرموده است: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ.
العسکری (علیه السلام)- وَ اشْکُرُوا لِلهِ عَلَی مَا رَزَقَکُمْ مِنْهَا بِالْمُقَامِ عَلَی وَلَایَهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِیٍّ (علیه السلام) لِیَقِیَکُمُ اللَّهُ بِذَلِکَ شُرُورَ الشَّیَاطِینِ الْمَرَدَهًِْ عَلَی رَبِّهِمَا عَزَّوَجَلَّ فَإِنَّکُمْ کُلَّمَا جَدَّدْتُمْ عَلَی أَنْفُسِکُمْ وَلَایَهًَْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِیٍّ (علیه السلام) تُجَدِّدُ عَلَی مَرَدَهًِْ الشَّیَاطِینِ لَعَائِنُ اللَّهِ.
امام عسکری (علیه السلام) بر این نعمت‌ها، به پایداری بر ولایت و دوستی محمّد (و علی (علیه السلام) سپاسگزاری کنید تا بدین وسیله خدا شما را از شرّ شیاطین طغیانگر نگه دارد. (پایداری در ولایت محمّد (و علی (علیه السلام)، شکر این نعمت‌هاست) خدای محمّد (و علی (علیه السلام) بر خود واجب کرده هر زمان که شما ولایت محمّد (و علی (علیه السلام) را بر خود تجدید کنید، لعنت خدا بر شیطان‌های متمرّد تجدید شود [که موجب دوری شرّ آن‌ها از شما می‌شود].
العسکری (علیه السلام)- إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ فَاشْکُرُوا نِعَمَهُ بِطَاعَهًِْ مَنْ یَأْمُرُکُمْ بِطَاعَتِهِ مِنْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ خُلَفَائِهِمَا الطَّیِّبِینَ.
امام عسکری (علیه السلام) إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ پس با اطاعت از محمّد (و علی (علیه السلام) و جانشینان پاک آن‌ها که خداوند دستور اطاعتشان را به شما داده است، نعمت‌هایش را شکر کنید.