آیه ۲۶۲ - سوره بقره

پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرکس که به مؤمنی نیکی کند سپس او را با زبان خود آزار دهد و یا بر او منّت گذارد، صدقه‌اش باطل می‌گردد. سپس برایش مثال زد و فرمود: همانند کسی که مال خود را برای نشان‌دادن به مردم، انفاق می‌کند و به خدا و روز رستاخیز، ایمان نمی‌آورد [کار او] همچون قطعه‌سنگی است که بر آن، [قشر نازکی از] خاک باشد [و بذرهایی در آن افشانده شود] و رگبار باران به آن برسد، [و همه‌ی خاک‌ها و بذرها را بشوید،] و آن را صاف [و خالی از خاک و بذر] رها کند. آنها از کاری که انجام داده‌اند، چیزی به دست نمی‌آورند و خداوند، جمعیّت کافران را هدایت نمی‌کند. (بقره/۲۶۴) و فرمود: هرکس که منّت‌گذاشتن و آزار دادنش بیشتر باشد، صدقه‌اش باطل می‌گردد؛ همان‌گونه که خاکی که روی «صفوان» است از بین می‌رود. «صفوان»، همان صخره‌ی بزرگی است که در صحرا می‌باشد؛ باران می‌آید و خاکی که روی آن است را می‌شوید و با خود می‌برد. خداوند این مثال را برای کسانی زد که کار نیکی را انجام می‌دهند؛ ولی بعد از آن منّت می‌گذارند و آزار می‌دهند.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) خداوند با سه گروه [در قیامت] سخن نمی‌گوید: آن‌کسی که هر چیزی عطا می‌کند، منّت می‌گذارد؛ آنکه با تکبّر و غرور، دامن‌کشان راه برود؛ و آنکه فروش و کسب‌وکار خود را با دروغ‌گفتن، رواج دهد.

امام صادق (علیه السلام) خداوند برای هرکس که بخواهد، برای هر آن‌کس که مال خود را در راه رضای خدا انفاق می‌کند، [ثوابش را] چندین برابر می‌گرداند. هر آن‌کس که مال خود را در راه رضای خدا انفاق کند، سپس بر کسی که به او صدقه داده، منّت نهد، مصداق این سخن خداوند خواهدبود: آیا کسی از شما دوست دارد که باغی از درختان خرما و انگور داشته باشد که از زیر درختان آن، نهرها بگذرد، و برای او در آن (باغ)، از هرگونه میوه‌ای وجود داشته باشد، در حالی که به سنّ پیری رسیده و فرزندانی [کوچک و] ضعیف دارد [در این هنگام،] گردبادی [کوبنده]، که در آن آتش [سوزانی] است، به آن برخورد کند و شعله‌ور گردد و بسوزد؟! [همین‌طور است حال کسانی که انفاق‌های خود را، با ریا و منّت و آزار، باطل می‌کنند]. (بقره/۲۶۶)، فرمود: منظور از «اِعصار»، همان بادهاست؛ بنابراین هرکس بر کسی که به او صدقه داده، منّت نهد، همچون فردی خواهدبود که باغ پُرثمری داشته باشد؛ درحالی‌که خود مردی سالخورده و ناتوان است و فرزندانی ناتوان دارد و ناگهان باد و یا آتشی می‌آید و تمام مال او را می‌سوزاند.