آیه ۷۶ - سوره بقره

آیه وَ إِذا لَقُوا الَّذينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ [76]

و هنگامى‌كه مؤمنین را ملاقات كنند، مى‌گويند: «ايمان آورده‌ايم». ولى هنگامى‌كه با يكديگر خلوت مى‌كنند، [بعضى به بعضى ديگر اعتراض كرده،] مى‌گويند: «چرا مطالبى را كه [درباره‌ي صفات پيامبر اسلام] خداوند براى شما بيان‌كرده، به مسلمانان بازگو مى‌كنيد تا [روز رستاخيز] در پيشگاه پروردگارتان، بر ضدّ شما به آن استدلال كنند؟! آيا نمى فهميد»؟!

کلّیات

۱
(بقره/ ۷۶)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَإِنَّهَا نَزَلَتْ فِی الْیَهُودِ قَدْ کَانُوا أَظْهَرُوا الْإِسْلَامِ وَ کَانُوا مُنَافِقِینَ وَ کَانُوا إِذَا رَأَوْا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) قَالُوا إِنَّا مَعَکُمْ وَ إِذَا لَقُوا الْیَهُودَ قَالُوا نَحْنُ مَعَکُمْ.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) این آیه در مورد یهود نازل شد. [که] در حالت نفاق، اظهار اسلام کرده‌بودند. وقتی پیامبر (را می‌دیدند، می‌گفتند: إِنَّا مَعَکُمْ و وقتی یهودیان را مشاهده می‌کردند به آن‌ها نیز می‌گفتند: «ما با شما هستیم».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۴
بحارالأنوار، ج۹، ص۱۷۹/ القمی، ج۱، ص۵۰/ البرهان
۲
(بقره/ ۷۶)

العسکری (علیه السلام)- ثُمَّ أَظْهَرَ اللَّهُ نِفَاقَهُمْ عَلَی الْآخَرِینَ مَعَ جَهْلِهِمْ.

امام عسکری (علیه السلام) خداوند نفاق و دورویی آن‌ها را بر دیگران آشکار کرد؛ با وجودی که دیگران نمی‌دانستند که آنان منافقند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۴
بحارالأنوار، ج۱۷، ص۳۴۰/ الإمام العسکری، ص۲۹۱/ البرهان

و هنگامی‌که مؤمنین را ملاقات کنند، می‌گویند: «ایمان آورده‌ایم»

۱ -۱
(بقره/ ۷۶)

العسکری (علیه السلام)- وَ إِذ لَقُوا سَلْمَانَ وَ الْمِقْدَادَ وَ أَبَا ذَرٍّ وَ عَمَّاراً (قَالُوا آمَنَّا کَإِیْمَانِکُمْ إِیمَاناً بِنُبُوَّهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) مَقْرُوناً بِالْإِیمَانِ بِإِمَامَهًِْ أَخِیهِ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ بِأَنَّهُ أَخُوهُ الْهَادِی وَ وَزِیرُهُ الْمُوَافِی وَ خَلِیفَتُهُ عَلَی أُمَّتِهِ وَ مُنْجِزُ عِدَتِهِ وَ الْوَافِی بِذِمَّتِهِ وَ النَّاهِضُ بِأَعْبَاءِ سِیَاسَتِهِ وَ قَیِّمُ الْخَلْقِ الذَّائِدُ لَهُمْ عَنْ سَخَطِ الرَّحْمَنِ الْمُوجِبُ لَهُمْ إِنْ أَطَاعُوهُ رِضَی الرَّحْمَنِ وَ أَنَّ خَلَفَاءَهُ مِنْ بَعْدِهِ هُمُ النُّجُومُ الزَّاهِرَهًُْ وَ الْأَقْمَارُ الْمُنِیرَهًُْ وَ الشَّمُوسُ الْمُضِیئَهًُْ الْبَاهِرَهًُْ وَ أَنَّ أَوْلِیَاءَهُمْ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ وَ أَنَّ أَعْدَاءَهُمْ أَعْدَاءُ اللَّهِ.

امام عسکری (علیه السلام) هنگامی که یهودیان با مؤمنین برخورد می‌کردند و با سلمان، مقداد، ابوذر و عمّار (رحمة الله علیه) به گفتگو می‌نشستند، اظهار می‌کردند که «ما هم مؤمن هستیم و به نبوّت محمّد (و امامت علی (علیه السلام) اعتقاد داریم؛ معتقدیم که علی (علیه السلام) برادر رسول‌خدا (است که هدایتگر مردم، وزیر و خلیفه‌ی رسول‌خدا (در میان جامعه است و وعده‌های او را محقّق می‌کند و کارهای رسول‌خدا (را انجام می‌دهد و اجراکننده و مدافع سیاست‌ها [و برنامه‌ها]ی سنگین پیامبر (است. و نگهدارنده‌ی مردم است و بندگانی را که مستحقّ خشم خدا شده‌اند [گنهکار] از غضب خدا [با شفاعت] حفظ می‌کند؛ اگر او را اطاعت کنند خداوند از آن‌ها راضی می‌گردد. جانشینان بعد از او نیز ستارگان درخشان و ماه‌های تابان می‌باشند. آن‌ها مانند آفتاب می‌درخشند و نورافشانی می‌کنند. دوستان آنها، دوستان خدا و دشمنان آنها، دشمنان خداوند به‌حساب می‌آیند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۶
بحارالأنوار، ج۱۷، ص۳۴۰/ الإمام العسکری، ص۲۹۱؛ فیه «الموالی» بدلٌ «الموافی»/ البرهان
۱ -۲
(بقره/ ۷۶)

العسکری (علیه السلام)- لَمَّا بَهَرَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) هَؤُلَاءِ الْیَهُودَ بِمُعْجِزَتِهِ وَ قَطَعَ مَعَاذِیرَهُمْ بِوَاضِحِ دَلَالَتِهِ لَمْ یُمْکِنْهُمْ مُرَاجَعَتُهُ فِی حُجَّتِهِ وَ لَا إِدْخَالُ التَّلْبِیسِ عَلَیْهِ فِی مُعْجِزَتِهِ قَالُوا: یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله)! قَدْ آمَنَّا بِأَنَّکَ ألرّسول الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ أَنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) أَخَاکَ هُوَ الْوَصِیُّ وَ الْوَلِیُّ.

امام عسکری (علیه السلام) وقتی پیامبراکرم (با معجزات خود یهودیان را مغلوب نمود و بهانه‌ی آن‌ها را قطع کرد به‌طوری که امکان مقابله نداشته و نتوانستند مبارزه نمایند در مقابل معجزات آن جناب گفتند: «ای محمّد (! ما به رسالت شما و به اینکه شما هادی و مهدی هستی و علی (علیه السلام)، برادرت وصی و ولیّ خداست، ایمان آورده‌ایم».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۶
بحارالأنوار، ج۱۷، ص۲۱۹

می‌گویند: «چرا مطالبی را که [درباره‌ی صفات پیامبر اسلام] خداوند برای شما بیان کرده، به مسلمانان بازگو می‌کنید تا [روز رستاخیز] در پیشگاه پروردگارتان بر ضدّ شما به آن استدلال کنند

۲ -۱
(بقره/ ۷۶)

الباقر (علیه السلام)- أَنَّهُ قَالَ: کَانَ قَوْمٌ مِنَ الْیَهُودِ لَیْسُوا مِنَ الْمُعَانِدِینَ الْمُتَوَاطِئِینَ إِذَا لَقُوا الْمُسْلِمِینَ حَدَّثُوهُمْ بِمَا فِی التَّوْرَاهًِْ مِنْ صِفَهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) فَنَهَاهُمْ کُبَرَاؤُهُمْ عَنْ ذَلِکَ وَ قَالُوا: أَ تُخْبِرُونَهُمْ بِمَا فِی التَّوْرَاهًِْ مِنْ صِفَهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) فَیُحَاجُّوکُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّکُمْ فَنَزَلَتِ الْآیَهًْ.

امام باقر (علیه السلام) گروهی از یهودیان، دشمن سرسخت و مخالف جدّی اسلام نبودند که با یکدیگر تبانی داشته‌باشند؛ این گروه وقتی با مسلمانان برخورد می‌کردند مشخّصات حضرت محمّد (را که در تورات می‌یافتند برای آن‌ها بازگو می‌کردند. علماء و رهبران یهود، آن‌ها را از این عمل نهی کرده و به ایشان می‌گفتند: «شما مشخّصات محمّد (را از روی تورات برای مسلمانان نقل می‌کنید تا بر علیه شما در نزد پروردگارتان به مبارزه برخیزند و استدلال نمایند»؟! این آیه به همین جهت نازل شد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۶
بحارالأنوار، ج۹، ص۶۵/ نورالثقلین/ البرهان
۲ -۲
(بقره/ ۷۶)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- کَانُوا یُخْبِرُونَ الْمُسْلِمِینَ بِمَا فِی التَّوْرَاهًِْ مِنْ صِفَهًِْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أَصْحَابِهِ فَقَالَ لَهُمْ کُبَرَاؤُهُمْ وَ عُلَمَاؤُهُمْ أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللهُِ عَلَیْکُمْ لِیُحَاجُّوکُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّکُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) [گروهی از یهودیان غیرمتعصّب] صفات پیامبر (و اصحابش را که در تورات بود، به مسلمانان اطّلاع می‌دادند. سران و دانشمندان [یهود به] آن‌ها گفتند: «به آن‌ها (مسلمانان) مطالبی را می‌گوئید که علیه شما پیش پروردگارتان استدلال نمایند؛ [شما] عقل ندارید».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۶
بحارالأنوار، ج۹، ص۱۷۹/ القمی، ج۱، ص۵۰/ البرهان
۲ -۳
(بقره/ ۷۶)

العسکری (علیه السلام)- وَ کَانُوا إِذَا خَلَوْا بِالْیَهُودِ الْآخَرِینَ یَقُولُونَ لَهُمْ إِنَّ إِظْهَارَنَا لَهُ الْإِیمَانَ بِهِ أَمْکَنُ لَنَا مِنْ مَکْرُوهِهِ وَ أَعْوَنُ لَنَا عَلَی اصْطِلَامِهِ وَ اصْطِلَامِ أَصْحَابِهِ لِأَنَّهُمْ عِنْدَ اعْتِقَادِهِمْ أَنَّنَا مَعَهُمْ یَقِفُونَنَا عَلَی أَسْرَارِهِمْ وَ لَا یَکْتُمُونَنَا شَیْئاً فَنُطْلِعُ عَلَیْهِمْ أَعْدَاءَهُمْ فَیَقْصِدُونَ أَذَاهُمْ بِمُعَاوَنَتِنَا وَ مُظَاهَرَتِنَا فِی أَوْقَاتِ اشْتِغَالِهِمْ وَ اضْطِرَابِهِمْ وَ أَحْوَالِ تَعَذُّرِ الْمُدَافَعَهًِْ وَ الِامْتِنَاعِ مِنَ الْأَعْدَاءِ عَلَیْهِمْ وَ کَانُوا مَعَ ذَلِکَ یُنْکِرُونَ عَلَی سَائِرِ الْیَهُودِ الْإِخْبَارَ لِلنَّاسِ عَمَّا کَانُوا یُشَاهِدُونَهُ مِنْ آیَاتِهِ وَ یُعَایِنُونَ مِنْ مُعْجِزَاتِهِ فَأَظْهَرَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) عَلَی سُوءِ اعْتِقَادِهِمْ وَ قُبْحِ دَخِیلَاتِهِمْ وَ عَلَی إِنْکَارِهِمْ عَلَی مَنِ اعْتَرَفَ بِمَا شَاهَدَهُ مِنْ آیَاتِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ وَاضِحَاتِ بَیِّنَاتِهِ وَ بَاهِرَاتِ مُعْجِزَاتِهِ.

امام عسکری (علیه السلام) امّا وقتی با سایر یهودیان به خلوت می‌نشستند به آن‌ها می‌گفتند: «این ایمانی که ما به ظاهر آوردیم ما را از ناراحتی‌هایی که از جانب ایشان (مسلمانان) می‌رسد، مصون نگه‌می‌دارد و به ما در نابودی او (پیامبر () و اصحابش کمک می‌نماید؛ زیرا وقتی آن‌ها خیال می‌کنند که ما از ایشان هستیم، به ما اعتماد نموده و اسرار خود را در اختیار ما می‌گذارند و چیزی از ما پنهان نمی‌کنند و ما بدین وسیله اطّلاعات خود را در اختیار دشمنان آن‌ها می‌گذاریم. [دشمنان آن‌ها نیز] به کمک ما می‌توانند در هنگام اشتغال و گرفتاری آن‌ها که امکان دفاع ندارند بر ایشان حمله نمایند». این در حالی بود که مشاهدات و معجزاتی که [از مسلمانان] دیده‌بودند را به آن‌ها [هم‌دستان یهودی خود] اظهار می‌کردند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۶
بحارالأنوار، ج۱۷، ص۲۱۹
۲ -۴
(بقره/ ۷۶)

العسکری (علیه السلام)- فَلَمَّا أَفْضَی بَعْضُ هَؤُلَاءِ الْیَهُودِ إِلَی بَعْضٍ قَالُوا: أَیَّ شَیْءٍ صَنَعْتُمْ أَخْبَرْتُمُوهُمْ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ مِنَ الدَّلَالَاتِ عَلَی صِدْقِ نُبُوَّهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ إِمَامَهًِْ أَخِیهِ عَلِیٍّ (علیه السلام) لِیُحَاجُّوکُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّکُمْ بِأَنَّکُمْ کُنْتُمْ قَدْ عَلِمْتُمْ هَذَا وَ شَاهَدْتُمُوهُ فَلَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ وَ لَمْ تُطِیعُوهُ وَ قَدَرُوا بِجَهْلِهِمْ أَنَّهُمْ إِنْ لَمْ یُخْبِرُوهُمْ بِتِلْکَ الْآیَاتِ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ عَلَیْهِمْ حُجَّهًٌْ فِی غَیْرِهَا.

امام عسکری (علیه السلام) هنگامی‌که این یهودیان منافق با دیگر یهودیان [غیر متعصّب و غیر مخالف با اسلام] ملاقات می‌نمودند، معترضانه سؤال می‌کردند که «چه کردید؟ رفتید و [طبق مطالب مذکور در تورات] از حقایقی که خدا علمش را در اختیار شما قرارداده و از دلایل و شواهدی که بر صدق نبوّت محمّد (و امامت برادرش علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام)، که بهترین گواه است، به مسلمانان خبر دادید تا [مسلمانان شما را بر حسب برهان و منطق و واقعیّت، مغلوب و محکوم و استیضاح نموده و] در پیشگاه خداوند بگویند «شما این مطالب [حقّانیّت محمّد (و علی (علیه السلام)] را فهمیده و دیده‌اید ولی ایمان نیاورده و تسلیم این حقائق نمی‌شوید» و [آن یهودیان] خیال می‌کردند که اگر این مطالب را در اختیار مسلمین نگذارند، دیگر مسلمانان دلیلی بر حقّانیّت خود و محکوم‌کردن آنان ندارند!

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۸
بحارالأنوار، ج۱۷، ص۳۴۰/ الإمام العسکری، ص۲۹۱/ البرهان

آیا نمی فهمید»

۳ -۱
(بقره/ ۷۶)

العسکری (علیه السلام)- ثُمَّ قَالَ عَزَّوَجَلَّ أَ فَلا تَعْقِلُونَ أَنَّ هَذَا الَّذِی تُخْبِرُونَهُمْ بِهِ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ مِنْ دَلَائِلِ نُبُوَّهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) حُجَّهًٌْ عَلَیْکُمْ عِنْدَ رَبِّکُمْ. قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: أَ وَ لا یَعْلَمُونَ یَعْنِی أَ وَ لَا یَعْلَمُ هَؤُلَاءِ الْقَائِلُونَ لِإِخْوَانِهِمْ أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللهُِ عَلَیْکُمْ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ مِنْ عَدَاوَهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ یُضْمِرُونَهُ مِنْ أَنَّ إِظْهَارَهُمُ الْإِیمَانَ بِهِ أَمْکَنُ لَهُمْ مِنِ اصْطِلَامِهِ وَ إِبَارَهًِْ أَصْحَابِهِ وَ ما یُعْلِنُونَ مِنَ الْإِیمَانِ ظَاهِراً لِیُؤْنِسُوهُمْ وَ یَقِفُوا بِهِ عَلَی‌أَسْرَارِهِمْ فَیُذِیعُونَهَا بِحَضْرَهًِْ مَنْ یَضُرُّهُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَمَّا عَلِمَ ذَلِکَ دَبَّرَ لِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) تَمَامَ أَمْرِهِ وَ بُلُوغَ غَایَهًِْ مَا أَرَادَ اللَّهُ بِبَعْثِهِ وَ أَنَّهُ یُتِمُّ أَمْرَهُ وَ أَنَّ نِفَاقَهُمْ وَ کِیَادَهُمْ لَا یَضُرُّهُ.

امام عسکری (علیه السلام) خداوند متعال فرمود: آیا نمی‌فهمید؟! این دلائل و مطالبی که به مسلمانان خبر می‌دهید که حجّتی بر علیه خودتان می‌شود که حقّانیّت و نبوّت محمّد (را اثبات می‌نماید [این حقائق را خود مسلمانان می‌دانند؛ اگرچه آن‌ها را اظهار نمی‌کنند]. آن گروه از یهود که به گروه دیگر از خودشان اعتراض می‌کنند [که چرا مسلمانان را از این مطالب مندرج در تورات آگاه می‌نمائید] این مقدار از درک و شعور برخوردار نیستند. که خدا کینه و دشمنی نهفته‌ی آنان و نقشه‌ی نفاق‌آمیز سرّ آنان را می‌داند؛ [می‌داند] که تظاهر به ایمان می‌کنند که به خیال خودشان از این راه پیامبر (را مستأصل و یارانش را ریشه‌کن کنند (و صدمه‌ی بیشتری به پیغمبر (و یارانش بزنند و با اظهار اسلام با مسلمین رابطه بیشتری پیدا کرده و بر اسرار داخلی مسلمانان آگاهی پیدا نموده و آن‌ها را در اختیار دشمنان دین قرار دهند. خدای محمّد (از تمام این دسیسه‌ها کاملاً آگاه است. خداوند هم در مقابل نقشه‌ی شوم آنان، خود متکفّل اتمام و تکمیل کار پیامبر خود و رساندن او به هدف مقدّسش شد و با نصرت و حمایت خویش نسبت به رسول‌گرامی (نقشه‌ی نفاق آنان را نقش برآب نمود و نبی‌اکرم (را از زیان و ضرر آن‌ها مصون و محفوظ داشت.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۶۸
بحارالأنوار، ج۱۷، ص۳۴۰/ الإمام العسکری، ص۲۹۱/ البرهان؛ فیه «ابادهًْ» بدلٌ «ابارهًْ»
بیشتر
بقره
همه
مقدمه
۱
۲
۳
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰
۱۱
۱۲
۱۳
۱۴
۱۵
۱۶
۱۷
۱۸
۱۹
۲۰
۲۱
۲۲
۲۳
۲۴
۲۵
۲۶
۲۷
۲۸
۲۹
۳۰
۳۱
۳۲
۳۳
۳۴
۳۵
۳۶
۳۷
۳۸
۳۹
۴۰
۴۱
۴۲
۴۳
۴۴
۴۵
۴۶
۴۷
۴۸
۴۹
۵۰
۵۱
۵۲
۵۳
۵۴
۵۵
۵۶
۵۷
۵۸
۵۹
۶۰
۶۱
۶۲
۶۳
۶۴
۶۵
۶۶
۶۷
۶۸
۶۹
۷۰
۷۱
۷۲
۷۳
۷۴
۷۵
۷۶
۷۷
۷۸
۷۹
۸۰
۸۱
۸۲
۸۳
۸۴
۸۵
۸۶
۸۷
۸۸
۸۹
۹۰
۹۱
۹۲
۹۳
۹۴
۹۵
۹۶
۹۷
۹۸
۹۹
۱۰۰
۱۰۱
۱۰۲
۱۰۳
۱۰۴
۱۰۵
۱۰۶
۱۰۷
۱۰۸
۱۰۹
۱۱۰
۱۱۱
۱۱۲
۱۱۳
۱۱۴
۱۱۵
۱۱۶
۱۱۷
۱۱۸
۱۱۹
۱۲۰
۱۲۱
۱۲۲
۱۲۳
۱۲۴
۱۲۵
۱۲۶
۱۲۷
۱۲۸
۱۲۹
۱۳۰
۱۳۱
۱۳۲
۱۳۳
۱۳۴
۱۳۵
۱۳۶
۱۳۷
۱۳۸
۱۳۹
۱۴۰
۱۴۱
۱۴۲
۱۴۳
۱۴۴
۱۴۵
۱۴۶
۱۴۷
۱۴۸
۱۴۹
۱۵۰
۱۵۱
۱۵۲
۱۵۳
۱۵۴
۱۵۵
۱۵۶
۱۵۷
۱۵۸
۱۵۹
۱۶۰
۱۶۱
۱۶۲
۱۶۳
۱۶۴
۱۶۵
۱۶۶
۱۶۷
۱۶۸
۱۶۹
۱۷۰
۱۷۱
۱۷۲
۱۷۳
۱۷۴
۱۷۵
۱۷۶
۱۷۷
۱۷۸
۱۷۹
۱۸۰
۱۸۱
۱۸۲
۱۸۳
۱۸۴
۱۸۵
۱۸۶
۱۸۷
۱۸۸
۱۸۹
۱۹۰
۱۹۱
۱۹۲
۱۹۳
۱۹۴
۱۹۵
۱۹۶
۱۹۷
۱۹۸
۱۹۹
۲۰۰
۲۰۱
۲۰۲
۲۰۳
۲۰۴
۲۰۵
۲۰۶
۲۰۷
۲۰۸
۲۰۹
۲۱۰
۲۱۱
۲۱۲
۲۱۳
۲۱۴
۲۱۵
۲۱۶
۲۱۷
۲۱۸
۲۱۹
۲۲۰
۲۲۱
۲۲۲
۲۲۳
۲۲۴
۲۲۵
۲۲۶
۲۲۷
۲۲۸
۲۲۹
۲۳۰
۲۳۱
۲۳۲
۲۳۳
۲۳۴
۲۳۵
۲۳۶
۲۳۷
۲۳۸
۲۳۹
۲۴۰
۲۴۱
۲۴۲
۲۴۳
۲۴۴
۲۴۵
۲۴۶
۲۴۷
۲۴۸
۲۴۹
۲۵۰
۲۵۱
۲۵۲
۲۵۳
۲۵۴
۲۵۵
۲۵۶
۲۵۷
۲۵۸
۲۵۹
۲۶۰
۲۶۱
۲۶۲
۲۶۳
۲۶۴
۲۶۵
۲۶۶
۲۶۷
۲۶۸
۲۶۹
۲۷۰
۲۷۱
۲۷۲
۲۷۳
۲۷۴
۲۷۵
۲۷۶
۲۷۷
۲۷۸
۲۷۹
۲۸۰
۲۸۱
۲۸۲
۲۸۳
۲۸۴
۲۸۵
۲۸۶