آیه وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادّارَأْتُمْ فيها وَ اللهُ مُخْرِجٌ ما كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ [72]
و [به يادآوريد] هنگامى را كه فردى را به قتل رسانديد؛ سپس درباره‌ي [قاتل] او به نزاع پرداختيد؛ و خداوند آنچه را پنهان مى‌كرديد، آشكار مى‌سازد.
العسکری (علیه السلام)- فَادَّارَأْتُمْ فِیها اخْتَلَفْتُمْ فِیهَا وَ تَدَارَأْتُمْ، أَلْقَی بَعْضُکُمُ الذَّنْبَ فِی قَتْلِ الْمَقْتُولِ عَلَی بَعْضٍ وَ دَرَأَهُ عَنْ نَفْسِهِ وَ ذَوِیهِ.
امام عسکری (علیه السلام) درباره‌ی آن جرم اختلاف نمودید و یکدیگر را متّهم کردید و برخی ازشما گناه کشتن مقتول را به دیگران نسبت داده و این اتّهام را از خود و نزدیکانش دفع می‌کردید.
العسکری (علیه السلام)- مُظْهِرٌ.
امام عسکری (علیه السلام) خداوند آشکار می‌کند.
العسکری (علیه السلام)- مَا کَانَ مِنْ خَبَرِ الْقَاتِلِ وَ مَا کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ مِنْ إِرَادَهًِْ تَکْذِیبِ مُوسَی (علیه السلام) بِاقْتِرَاحِکُمْ عَلَیْهِ مَا قَدَرْتُمْ أَنَّ رَبَّهُ لَا یُجِیبُهُ إِلَیْه.
امام عسکری (علیه السلام) [آنچه در دل مخفی می‌کردید] اطّلاعاتی بود که در مورد قاتل داشتید و دیگر چیزی که مخفی کرده‌بودید، آن تصمیمتان بود که می‌خواستید با این پیشنهاد [و اشکال‌تراشی‌ها] کار به جایی برسد که خداوند دیگر جواب موسی (علیه السلام) را ندهد و به این ترتیب او را تکذیب کنید.