آیه وَ إِذْ قالَ إِبْراهيمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قالَ وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَليلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ [126]
و [به ياد آوريد] هنگامى را كه ابراهيم گفت: «پروردگارا! اين سرزمين را شهر امنى قرار ده؛ و اهل آن را آنها كه به خدا و روز بازپسين، ايمان آورده‌اند از ثمرات [گوناگون] روزى ده». فرمود: «[خواسته‌ات را پذيرفتم] و به هركس كه كافر شود، بهره‌ی اندكى خواهم‌داد؛ سپس آنها را به عذاب دوزخ مى‌كشانم؛ و چه بد فرجامى است»!
الصّادق (علیه السلام)- فَقَالَ إِبْرَاهِیمُ (علیه السلام) لَمَّا فَرَغَ مِنْ بِنَاءِ الْبَیْتِ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ.
امام صادق (علیه السلام) ابراهیم (علیه السلام) وقتی کار بازسازی خانه‌ی خدا را به پایان برد فرمود: رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ.
ابن‌عباس (رحمة الله علیه)- رَبِّ اجْعَلْ هَذَا أَی مَکَّهًَْ بَلَداً آمِناً أَیْ ذَا أَمِنَ قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه): یُرِیدُ لَا یُصَادَ طَیْرُهُ وَ لَا یَقْطَعُ شَجَرُهُ وَ لَا یُخْتَلَی خَلَاهُ.
ابن‌عباس (رحمة الله علیه) پروردگارا این [مکّه] را شهری امن یعنی دارای امنیّت قرار بده. [قصد ابراهیم (علیه السلام)، از امنیّت، آن بود که] می‌خواست پرنده آنجا صید نشده، درختش قطع نگشته و علفش چیده‌نشود.
الصّادق (علیه السلام)- سَأَلَ عَبْدُ‌اللَّهِ‌بْنُ‌سِنَانٍ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً قَالَ: مَنْ دَخَلَ الْحَرَمَ مُسْتَجِیراً بِهِ فَهُوَ آمِنٌ مِنْ سَخَطِ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ وَ مَا دَخَلَ مِنَ الْوَحْشِ وَ الطَّیْرِ کَانَ آمِناً مِنْ أَنْ یُهَاجَ أَوْ یُؤْذَی حَتَّی یَخْرُجَ مِنَ الْحَرَم.
امام صادق (علیه السلام) هر بشری به حرم خدا درآید و در آنجا پناه بگیرد، از خشم خدا در أمان خواهدبود. و هر حیوان وحشی و یا پرنده‌ی آسمانی به حرم خدا آید، در امان خواهدبود که او را رم نداده و آزار نکنند تا آن هنگام که از حرم خدا بیرون شود.
الصّادق (علیه السلام)- مِنْ ثَمَرَاتِ الْقُلُوبِ أَیْ حَبِّبْهُمْ إِلَی النَّاسِ لِیَنْتَابُوا إِلَیْهِمْ وَ یَعُودُوا إِلَیْهِ.
امام صادق (علیه السلام) منظور ابراهیم (علیه السلام) از ثمرات، ثمرات قلبی [و روانی] بود یعنی این که مردم را دوستدار آنان قراردهد تا مردم نزد آنان، بسیار رفت‌وآمد کنند و [به مکّه] بازگردند.
السّجّاد (علیه السلام)- أَ مَا تَسْمَعُ لِقَوْلِ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللهِ قَالَ: إِیَّانَا عَنَی وَ أَوْلِیَاءَهُ وَ شِیعَتَهُ وَ شِیعَهًَْ وَصِیِّهِ.
امام سجاد (علیه السلام) مگر گفتار ابراهیم (علیه السلام) را نشنیده‌ای: رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللهِ فرمود: «منظورش ما و اولیاء (علیهم السلام) و پیروان پیامبر (و شیعیان وصیّش است».
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- دَعَا إِبْرَاهِیمُ (علیه السلام) رَبَّهُ أَنْ یَرْزُقَ مَنْ آمَنَ بِهِ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) ابراهیم (علیه السلام) دعا نمود و از پروردگارش خواست تا هرکس که ایمان آورد را روزی دهد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- {عَنْ جَبْرَئِیلَ عَنْ مِیکَائِیلَ عَنْ إِسْرَافِیلَ عَنِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ أَنَّهُ قَال:} أَنَا خَلَقْتُ الْخَلْقَ بِقُدْرَتِی فَاخْتَرْتُ مِنْهُمْ مَنْ شِئْتُ مِنْ أَنْبِیَائِی وَ اخْتَرْتُ مِنْ جَمِیعِهِمْ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) حَبِیباً وَ خَلِیلًا وَ صَفِیّاً فَبَعَثْتُهُ رَسُولًا إِلَی خَلْقِی وَ اصْطَفَیْتُ لَهُ عَلِیّاً (علیه السلام) فَجَعَلْتُهُ ... بَیْتِیَ الَّذِی مَنْ دَخَلَهُ کَانَ آمِناً مِنْ نَارِی.
پیامبر ( در حدیث قدسی آمده است: «خلق را آفریدم و هرکه را خواستم از میان آنها به پیامبری برگزیدم و از میان آنها «محمّد (» را دوست و حبیب و برگزیده‌ی خود قرار دادم؛ او را به‌سوی خلق خود مبعوث نموده و علی (علیه السلام) را برای او برگزیدم ... و او را [به منزله‌ی] خانه‌ی خود قرار دادم که هرکه وارد آن شود از آتشم در امان است».
السّجّاد (علیه السلام)- قَالَ: عَنَی بِذَلِکَ مَنْ جَحَدَ وَصِیَّهُ وَ لَمْ یَتَّبِعْهُ مِنْ أُمَّتِهِ وَ کَذَلِکَ وَ اللَّهِ حَالُ هَذِهِ الْأُمَّهًِْ.
امام سجاد (علیه السلام) کسانی منظور هستند که منکر وصیّ پیامبرند و از او پیروی نمی‌کنند و به خدا قسم! حال این امّت، در حال حاضر همین است (مخالفت با علی (علیه السلام) می‌کنند).
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ مَنْ کَفَرَ أَیْضاً أَرْزُقُهُ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلی عَذابِ النَّارِ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) به کافر نیز روزی می‌دهم. امّا فَأُمَتِّعُه قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّه إِلَی عَذَابِ النَّارِ.