آیه قالَ يا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمائِهِمْ قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ [33]
فرمود: «اى آدم! آنان را از اسامى [و اسرار] اين موجودات آگاه كن». هنگامى‌كه آدم آنان را آگاه كرد، خداوند فرمود: «آيا به شما نگفتم كه من، غيب آسمان‌ها و زمين را مى‌دانم؟! و مى‌دانم آنچه را شما آشكار مى‌كنيد، و آنچه را پنهان مى‌داشتيد!»
العسکری (علیه السلام)- فَقَالَ اللَّهُ تَعَالَی: یا آدَمُ (علیه السلام)! أَنْبِئْ هَؤُلَاءِ الْمَلَائِکَهًَْ بِأَسْمائِهِمْ أَسْمَاءِ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْأَئِمَّهًْ.(علیه السلام)
امام عسکری (علیه السلام) خداوند عزّوجلّ فرمود: ای آدم! فرشتگان را از اسم‌های آنان (آنچه آموختی) و اسم‌های پیامبران (علیهم السلام) و اسم‌های امامان (علیهم السلام) باخبر ساز.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- ابْنَ‌سَلَامٍ ... أَخْبِرْنِی آدَمُ (علیه السلام) کَانَ نَبِیّاً مُرْسَلًا؟ فَقَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله): نَعَمْ! أَ فَمَا قَرَأْتَ فِی التَّوْرَاهًِْ قالَ یا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ.
پیامبر ( ابن‌سلام [به پیامبر (عرض کرد]: «... آیا آدم (علیه السلام) نبی و رسول بود»؟ پیامبر (جواب داد: «آری؛ آیا در تورات نخوانده‌ای: قالَ یا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ»؟!
العسکری (علیه السلام)- فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ عَرَفُوهَا أَخَذَ عَلَیْهِمُ الْعَهْدَ وَ الْمِیثَاقَ بِالْإِیمَانِ بِهِمْ وَ التَّفْضِیلِ لَهُمْ.
امام عسکری (علیه السلام) هنگامی‌که آدم (علیه السلام) فرشتگان را از اسماءشان [که همان نام‌های انبیا و ائمّه (علیهم السلام) بود] باخبر کرد، فرشتگان آن‌ها را شناختند و خداوند همان‌جا از فرشتگان عهد و میثاق گرفت که به انبیاء و ائمّه‌ی الهی (علیهم السلام) ایمان بیاورند و آن‌ها را برتر از دیگران بدانند.
الصّادق (علیه السلام)- فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمائِهِمْ وَقَفُوا عَلَی عَظِیمِ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَی ذِکْرُهُ فَعَلِمُوا أَنَّهُمْ أَحَقُّ بِأَنْ یَکُونُوا خُلَفَاءَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ حُجَجَهُ عَلَی بَرِیَّتِهِ ثُمَّ غَیَّبَهُمْ عَنْ أَبْصَارِهِمْ وَ اسْتَعْبَدَهُمْ بِوَلَایَتِهِمْ وَ مَحَبَّتِهِمْ.
امام صادق (علیه السلام) وقتی آدم (علیه السلام)، فرشتگان را از اسماء آنان [که همان نام‌های انبیا و ائمّه (علیهم السلام) بود] باخبر کرد، فرشتگان متوجّه مقام بزرگ آن‌ها در نزد خدا شدند و فهمیدند که آن‌ها به خلافت در زمین و حجّت‌بودن بر مردم شایسته‌ترند سپس خداوند [نور انبیا و ائمّه (علیهم السلام) را] از دیده ملائکه پنهان نمود و آن‌ها را مأمور به پذیرش ولایت و محبّت ایشان کرد [تا به این طریق خداوند را عبادت کرده‌باشند.]
الباقر (علیه السلام)- فَجَعَلَ آدَمُ (علیه السلام) حُجَّهًًْ عَلَیهِم.
امام باقر (علیه السلام) پس آدم (علیه السلام) را بر اینان (ملائکه) حجّت قرار داد.
العسکری (علیه السلام)- سِرَّهُمَا.
امام عسکری (علیه السلام) خدا اسرار و ضمیر آسمان و زمین را می‌داند.
الصّادق (علیه السلام)- فِیمَا أَبْدَوْا مِنْ أَمْرِ بَنِی الْجَانِّ وَ کَتَمُوا مَا فِی أَنْفُسِهِمْ.
امام صادق (علیه السلام) آن چیزیست که فرشتگان نسبت به شرح حال جنّیان در زمین می‌دانستند امّا آن را در درونشان پنهان کرده و به زبان نمی‌آوردند.
الباقر (علیه السلام)- یَعْنِی مَا أَبْدَوْهُ بِقَوْلِهِمْ أَ تَجْعَلُ فِیها مَنْ یُفْسِدُ فِیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ.
امام باقر (علیه السلام) آنچه که ملائکه آشکار می‌کردند این سخنان است که فرشتگان به زبان آوردند: أَتَجْعَلُ فِیها مَنْ یُفْسِدُ فِیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ.
العسکری (علیه السلام)- مَا کَانَ یَعْتَقِدُهُ إِبْلِیسُ مِنَ الْإِبَاءِ عَلَی آدَمَ (علیه السلام) إِذْ أُمِرَ بِطَاعَتِهِ وَ إِهْلَاکِهِ إِنْ سُلِّطَ عَلَیْهِ وَ مِنِ اعْتِقَادِکُمْ أَنَّهُ لَا أَحَدٌ یَأْتِی بَعْدَکُمْ إِلَّا وَ أَنْتُمْ أَفْضَلُ مِنْهُ بَلْ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) وَ آلُهُ الطَّیِّبُونَ أَفْضَلُ مِنْکُمُ الَّذِینَ أَنْبَأَکُمْ آدَمُ (علیه السلام) بِأَسْمَائِهِمْ.
امام عسکری (علیه السلام) آنچه پنهان کردند، چیزی است که ابلیس به آن معتقد بود و در ذهنش این مطلب وجود داشته که اگر زمانی به او دستور داده‌شد که از آدم فرمان بَرَد سرپیچی‌کند و هرگاه بر آدم (علیه السلام) چیرگی یافت، به هلاکتش کشانَد و نیز [آنچه شما فرشتگان پنهان می‌کنید] این است که شما می‌پنداشتید هرکس پس از شما پا به هستی گذارد، شما از او برترید؛ حال آن که محمّد (و خاندان پاکش (علیهم السلام) که آدم (علیه السلام) شما را از نام‌های ایشان باخبر ساخت از شما برترند.
الباقر (علیه السلام)- وَ مَا کَتَمُوهُ فِی أَنْفُسِهِمْ فَقَالُوا مَا ظَنَنَّا أَنَّ اللَّهَ یَخْلُقُ خَلْقاً أَکْرَمَ عَلَیْهِ مِنَّا.
امام باقر (علیه السلام) آنچه ملائکه پنهان می‌کردند این بود که می‌گفتند «گمان نمی‌کنیم خداوند، مخلوقی با کرامت‌تر از ما خلق کند».